Gedicht 05 - De Stabiele Dimensie
Voor mij is mijn realiteit realistischer als degene waar we ons allemaal bewust van zijn
Levend in mijn hoofd, nauwelijks bewust van het lichaam, ik koester die momenten dat ik echt hier ben
Verweven met mijn stemmen, van de bron van mijn bewustzijn. Wat mijn ziel is,
mijn lichaam slechts een fysieke vertaling van mijn kosmische energie
Mijn brein slechts een biologisch instrument waar mijn ziel zich mee heeft verbonden
De herinneringen zitten er in opgeslagen, en wanneer ik weer terugkeer naar die stabiele dimensie, die waarin nooit iets veranderd, waarin het verleden het nu en de toekomst verweven is tot 1, pas dan zou alles duidelijk zijn
En fuseert mijn ziel en energie zich weer met die waar hij jaren geleden van is vertrokken
